Het kan in deze tijd van het jaar best wel eens onaangenaam weer zijn. Het kan nijdig koud zijn, regenen, sneeuwen of gewoon goed vriezen.
Doordat vaak de mensen op de scootmobiel afhankelijk zijn van hun scoot is het ook raadzaam om je hiervoor goed te kleden, want stil zitten op een scootmobiel is zeker in de winter geen pretje, je kan letterlijk tot aan het BOT koud zijn en ja dat brengt vaak veel lichamelijke klachten met zich mee.
Nu kun je natuurlijk thuisblijven, of alleen het hoognodige aan boodschappen gaan halen, en meteen weer lekker warm voor de kachel gaan zitten met de tv aan.
Maar ja dat doe je al zo vaak, omdat je juist door je handicapt al vaak beperkt bent, waardoor je niet altijd er maar even tussenuit kan.
Onze tocht van 10 november was daar een goed voorbeeld van, een aantal leden was niet aanwezig om de simpele reden de gezondheid liet het absoluut niet toe om mee te doen met de tocht, maar ondanks de ziekteafmeldingen waren we toch met een goed aantal aanwezig. Het was gelukkig droog tijdens de tocht en we hebben allemaal genoten, zowel de fietsers de hardloper Aad en de leden van S.cAr.go.
Onze voorzitter van de ARGO genoot zichtbaar van de rit op de scootmobiel, en de secretaresse idem, al hoorde ik wel zo af en toe; wat is dat koud op zo'n ding zeg. En ja dat weten we allemaal maar al te goed.
Vroeger ja je leest het goed en ik heb het over 1978, toen ik de trotse bezitter was van mijn eerste scootmobiel de "Booster Town en Coutry" waren er nog zeer weinig scootmobiels te zien in Rijswijk en omgeving het was best wel een uniek iets want ja je kon je erg makkelijk verplaatsen en had niemand nodig om even te duwen ik kon het gewoon zelf "hendel inknijpen en gaan", een echte vrijheid zoals ik dat ervaarde.
Het GAK leverde het apperaat, met alle toebehoren zoals oa een schootkleed en een schootzak, een kussentje hier en een kussentje daar bewapend tegen de winter kon je er dan voor jaren tegen.
Natuurlijk ben ik blij met de scootmobiel absoluut, de scoot is me benen, maar helaas met deze koude dagen, zeker wat er nog komen gaat, hebben onze benen er nog meer onder te lijden dan bij valide mensen, zij kunnen immers zich warm fietsen iets wat wij niet meer kunnen helaas!!!!
Het schootkleed is afgeschaft simpel omdat het kosten met zich meebrengt die nergens meer vergoed worden, ook niet bij de WMO heb ik gemerkt.
En dat mensen is zo jammer zo iets belangrijks voor onze doelgroep en ja dat moeten we zelf aanschaffen, ik kan natuurlijk niet in iemands knip kijken, het enige wat ik weet is dat mijn knip door de jaren van bezuinigen en door mijn invaliditeit erg geslonken is, en daardoor net als zoveel invalide aan de bijstandsnorm zitten.
Natuurlijk we klagen niet maar een goede schootzak/kleed kost al gauw een 175 euro, wat zeker het geld waard is maar vaak niet op te hoesten is met een kleine uitkering.
Misschien zijn er fabrikanten, winkeliers, sinterklaas of de kerstman die juist nu denken hee ik wil daar best eens een steentje aan bijdragen.
Dan zitten wij er tijdens de koude winterdagen ook warmpjes bij.
En kunnen wij toch genieten van de natuur in zijn winterse plaatje, want een ding is waar we genieten altijd van onze ritje door de natuur zomer en winter ....
