Opening Koninklijke Route een verslag van 30 maart,
De scootmobielclub kreeg enige maanden geleden een uitnodiging van het OCW Den Haag, om de koninklijke weg te openen.
Wij als scootmobielclub waren natuurlijk wel voor dit soort dingen te vangen, en wij stemde direkt toe wij zijn van de partij.
We moesten verzamelen en lezers schrik niet zondag 30 maart om 7 uur bij wandelvereninging SDS aan de hoofdskade in Den Haag.
Maar zoals jullie weten, was er natuurlijk de laatste dagen veel regen en veel wind, kou en zelfs hagel en sneeuwbuien, veel van onze leden belden dan ook spontaan af, met de volgende mededeling, te vroeg, te koud, ik kom er niet voor me bed uit, geen zin, ik ben dat weekend weg, en er lagen er zelfs een paar in het ziekenhuis kortom het begon een beetje op een fiasco uit te lopen.
Ja daar sta je dan, ik dacht nog bij mezelf, als er nu niemand opkomt dagen dan ga ik ook lekker niet en blijf ik in me bedje liggen.
Tot mijn grote schrik, moest die nacht zelfs de klok een uur vooruit en dat betekende nog een uur vroeger opstaan ach ach ach als dat maar goed gaat dacht ik nog zo.
Wekker gezet en op zaterdag avond 29 maart vroeg in de veren, en vroeg op om toch maar aan de start te verschijnen bij de koningklijke weg, die s'morgens geopend werd door niemand minder dan dhr Franssen commesaris der Koningin.
In alle vroegte ging de wekker af, het was nog aarde donker en koud, en ik dacht nog als er niemand komt ben ik weer in bed, mis helemaal mis daar kwam Mirjam Houweling aan, en waarachtig er achteraan onze fotograaf en vrijwilliger Wim Mecksenaar.
Na het genot van een bakkie koffie gingen we om 7.10uur de deur uit, richting Den Haag, we waren nog niet op de vredenburgweg of ja hoor het begon te regenen beetje miezel maar ach een kniesoor die daar in deze vroegte nog over viel.
Aangekomen aan de Hoofdskade bij wandelvereniging SDS kregen wij een bakje koffie aangeboden die best smaakte. Er kwam een dame op ons af van middelbare leeftijd en zij stelde zich voor aan ons, en verwelkomde ons .
Wat leuk dat zelfs een afvaardiging van de Rijswijksescootmobielclub aanwezig zei ze, en ging verder met haar verhaaltje ik ben degene die jullie vandaag in de rolstoel met een aantal andere leden van SDS gaan duwen, dus vertel ons even wie we moeten duwen dan kunnen we vertrekken. Nou duwen reageerde wij we zijn met een scootmobiel en deze brengt ons waar we heen willen, dus wij zijn zelfstandig en hebben geen duwers nodig of we moeten ergens vast lopen met onze scoot maar verder hoeven wij geen hulp.
Geweldig bedacht ik me, dat deze wandelvereninging SDS zomaar spontaan leden klaar had staan om onze leden vooruit te duwen als we met de rolstoel waren. We gingen vertrekken op weg naar paleis Noordeinde om de route te gaan openen, ik denk toch wel een club van ongeveer 50/60 mensen op weg naar het noordeinde. En ja hoor met bakken kwam de regen uit de lucht, het hielt niet op en voor we bij het paleis waren dreven we de scootmobiel al uit. Het nederlandse rode kruis was aanwezig en vertelde ons dat we op moesten passen voor onderkoeling zo drijfnat waren we, maar we stonden aan de start S.cAr.go was aan de start verschenen!!!
Na wat toespraken en dat soort formaliteiten zijn we met z´n allen de koninklijke weg als eerste verrenigingen SDS, S.cAr.go, Rode kruis; Astmafonds, gehandicapten uit limburg en dhr Franssen, per scootmobiel. rolstoel, handbike, of gewoon te voet de weg gaan openen door middel van een stevige wandeling die voor een aantal pas zal eindigen in Apeldoorn, waar ze trouwens zeker 5 dagen over gaan doen .
Het was fantatisch, een warm onthaal door SDS, gezellige mensen die wandelaars en zo gingen we via het Noordeinde richting het haagsebos, richting Voorburg, en daar hebben wij afscheid genomen van de wandelvereninging SDS. Willem Mecksenaar, Mirjam Houweling, en Cees Noordermeer waren toen echt aan een bakkie toe, en ik weet dat we zo rond de klok van 11,30uur weer op onze stek waren, snel een bakkie gedronken, en toen ja toen naar bed toe tot de maandag ochtend . Onderkoeld, dat wel maar wij hebben het voor geen goud achteraf niet willen missen.
Cees Noordermeer.
